আপোন মানুহ

অামাৰ গাওঁখনৰ ওচৰতে কাকতি গাওঁ বুলি এখন গাওঁ অাছে য'ত অসমীয়া মুছলমান সম্প্ৰদায়ৰ মানুেহ বাস কৰে। মানুহখিনি অাৰ্থিকভাবে অতি দুৰ্বল অাৰু কাষৰ গাওঁবোৰত দিন হাজিৰা কৰি জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰে। কোনোৱে শাক পাচলি বিক্ৰি কৰে, কোনোৱে দলনিত ধৰা মাছ। মই সৰু থাকোঁতে তেওঁলোকৰ কেইজনমান কামত ইমান নিপুণ অাছিল যে তেওঁলোকৰ দ্বাৰা কাম কৰাবলৈ বহুতদিন অাগতেই কৈ থ'ব লাগিছিল । ৰোজাই ৰাখক বা শীতকালেই হওক বা গ্ৰীষ্মই হওক কাম কৰাৰ উদ্যম সদায় একে অাছিল।

গৌৰীকাই, হবিকাই অাৰু নুৰকাই নামৰ তিনিজন ককাই-ভাইয়ে বনোৱা বাঁহৰ বেৰ কমেও পাঁচবছৰ মান মেৰামতিৰ নামত চুবই দৰকাৰ নহৈছিল। তেওঁলোকে কাম কৰোঁতে সদায় মোক মিহি বাঁহৰ স্কেল বনাই দিছিল। মহিলাসকলে আনৰ ঘৰত ধান চাউল জৰা, সৰহীয়া কাপোৰ ধোৱা, সকাম আদি পাতিলে বাচন ধোৱা আদি কাম কৰিছিল । ঘৰলৈ ঘুৰি যোৱাৰ সময়ত শুকান, সৰি পৰা ডাল, তামোল গছৰ পাত/ঢকুৱা আদি বুটলি লৈ গৈছিল। ছোৱালীবোৰ বাৰ তেৰ বছৰতে বিয়া দি দিয়ে। সৰু ল'ৰাবোৰে গৰখীয়া কাম কৰিছিল। গৰুবোৰ চৰিবলৈ এৰি দি দিনৰ দিনটো খেলিছিল বাবে গধূলিৰ পৰা টোপনিয়াবলৈ অাৰম্ভ কৰিছিল। অামাৰ ঘৰত থকা আইনুল নামৰ তেনেই সৰু লৰা এটাক মায়ে টোপনিৰ পৰা জগুৱাই ভাত খাবলৈ দি নিজে অাঁঠুৱা টানি দিছিল। মোৰ সমবয়সীয়া মনু নামৰ লৰাটো মই মেট্ৰিক দিওঁমানে এজনী ছোৱালীৰ দেউতাক হৈছিল!

(তাক কোনোবাই যদি সোধে "তোৰ কইনাজনী কেনেকুৱা অ'?"
সি সগৰ্বে উত্তৰ দিছিল "একদম বেদেৰ মেয়ে জ্যোৎস্না" !)

এতিয়াও মই ঘৰলৈ গ'লে গম পালে সি আহি মাত দিয়ে, বৰ ভাল লাগে !

সিহঁতৰ ঈদ মানে আগদিনা হাজিৰা কৰি পোৱা টকাকেইটা, গৰখীয়াৰ কাম কৰাসকলে পাওনা দৰমহাকেইটা !

সিহঁতকে আদি কৰি সকলোলৈকে ঈদৰ শুভেচ্ছা জনালোঁ । হিংসা-হত্যাত বিশ্বাসীসকলৰ বাবে খাটি খোৱাসকল সাঙুৰ নাখাওঁক! ইয়াকে কামনা কৰিলোঁ ।