Saturday, May 14, 2016


নিয়ম (একমিনিটৰ গল্প) 


নৱমীৰ ঘৰ আজি
ওদুলি-মুদুলি! ননদৰ বিয়া..! নৱমীৰ গাত ত’তেই নাই । ইমান ব্যস্ত তাই…
ডাঙৰ বৌয়েক যে !
“ নৱমী, তামোল থোক ঢাকিলা নে গামোচাৰে?”
“নৱমী, ফুল সঁজোৱা ল’ৰা কেইটাই চাহ খাইছিলনে ?”
“নৱমী.....অমুক….. নৱমী তমুক ! ”
সকলোফালে দায়িত্ব সামৰি তৎ নাই তাইৰ!
…. ….,
   চহৰৰ আটাইতকৈ দক্ষ বিউটিচিয়ানে সজাইছে ৰিয়াক। লগতে নৱমী আৰু জয়াকো, নৱমীৰ সৰু জাকক। নতুন পাটৰ সাঁজত তাইক সকলোতকৈ ধুনীয়া লাগিছে। বিয়াৰ আগৰ ৰূপ লাৱণ্যই হাজাৰ ধুমুহাৰ মাজতো লগ এৰা নাই নৱমীৰ।
আজি ৰিয়াৰ জোৰোণ।
আঢ্যৱন্ত পৰিয়ালটো অতিকৈ উদাৰ… ৰিয়াৰ দৰেই নৱমী আৰু জয়াই মৰম আৰু সন্মান পায় ঘৰখনত।
     নিজৰ ভনীৰ দৰেই মৰমৰ ৰিয়াই হাতখন খামুচি ধৰি আছে নৱমীৰ। ভাবীস্বামীৰ সৈতে পুৰণা বন্ধুত্ব যদিও এনে ক্ষণত সকলোৰে কলিজা কঁপে! সচৰাচৰ হোৱাৰ দৰে আজিও ৰিয়াৰ বাবে ডাঙৰ সকাহ হৈ আছে তাই।
“কইনা উলিয়াই দিব লাগে, বাৰ বজাৰ আগতে কামখিনি হ’ব লাগে”
    দৰাৰ ভনীয়েক লচপচকৈ সোমাই আহি ক’লে কথাষাৰ।তাইৰ ফালে চাই পুনৰ ক’লে
“বৌ উলিয়াই আনক ৰিয়াবৌক.. সময় হৈছে নহয়!”
নৱমীয়ে লাহেকৈ উৰণিখন অলপ ঠিক কৰি দি ৰিয়াক থিয় হোৱাত সহায় কৰি দিলে..
দুইবাহুত ধৰি দুৱাৰৰ ফালে আগবাঢ়োঁতেই
“ নৱমী, তোমাক বুমনে বিচাৰি আছিল চোৱাচোনগৈ.. কিবা লাগে নেকি বাবাটোক”।
     মাহীশাহুয়ে দৃঢ়ভাবে কোৱা কথাষাৰত যন্ত্ৰবৎ তাই ৰিয়াক এৰি বুমনক বিচাৰি বেলেগ কোঠালৈ সোমাই গ’ল।বুমনক বিচাৰি বিচাৰি পালেগৈ ৰিয়াৰ কাষত বহি থকা জয়াৰ নিচেই ওচৰত…..মড়লৰ কাষত !

   প্ৰবল উৰুলি ধ্বনিৰ মাজত আঙুঠিৰে ৰিয়াৰ শিৰত সেন্দুৰ পিন্ধোৱা হৈছে, বুমনে তন্ময় হৈ চাইছে.. ৰিয়াৰ কাষত বহি থকা জয়াৰ শিৰৰ সেন্দুৰখিনি দগ্ মগাই জিলিকিছে!
    এনেকুৱা সময়তে চ’ৰাঘৰৰ দেৱালত মালা পিন্ধি ওলমি থকা ফ’টোখনে তাইলৈ চাই আনদিনাৰ দৰে অাকৌ মিচিকিয়ালে….যেন কাণে কাণে ক’লে “একো নহয়, মই আছো নহয়!!
("দেওবৰীয়া খবৰত প্ৰকাশিত")

No comments:

Post a Comment